جنگاوری

لغت نامه دهخدا

جنگاوری. [ ج َ وَ ] ( حامص مرکب ) جنگجویی. دلیری. شجاعت.نبرد و پیکار و مبارزت. ( ناظم الاطباء ) :
دو مرغ دلاور در آن داوری
زمانی نمودند جنگاوری.نظامی.ندیدم به مردانگی چون تو کس
که جنگاوری بر دو نوع است و بس.سعدی.