رب الارباب

لغت نامه دهخدا

رب الارباب. [ رَب ْ بُل ْ اَ ] ( اِخ ) پروردگار پروردگاران و مراد خدای تبارک و تعالی باشد. ( ناظم الاطباء ) : و چنان دید امیرالمؤمنین... که بگرداند خاطرخود را از جزع بر این مصیبت بسوی بازیافت اجر و ثواب از رب الارباب. ( از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 311 ). آنگاه روی سخن بر درگاه رب الارباب آوردند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 455 ). شکر نعمت رب الارباب بجا آرد. ( گلستان ).

فرهنگ معین

(رَ بُّ لْ اَ رْ ) [ ع . ] (اِمر. ) خداوند، خداوند جان ، خدای بزرگ .

فرهنگ عمید

پروردگار پروردگاران، خدای خداوندان، خدای تعالی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) خداوند خداوندان . پروردگار پروردگاران خدای بزرگ : آنگاه روی سخن بر در گاه رب الارباب آوردند .

دانشنامه آزاد فارسی

ربُ الارباب
رجوع شود به:هنوتییسم

ویکی واژه

خداوند، خداوند جان، خدای بزرگ.