لغت نامه دهخدا خلیق. [ خ َ ] ( ع ص ) جدیر. حری. حجی. قابل. لایق. سزاوار. برازای. برازنده. زیبای. زیبنده. ازدر. درخور. ( یادداشت بخط مؤلف ). || تمام خلقت. ( منتهی الارب ). || خوگیر. هم خلق. ( ناظم الاطباء ). خوش خلق. خوشخو. ( یادداشت بخط مؤلف ).خلیق. [ خ ُ ل َ ] ( ع ص مصغر ) مصغر خَلَق ، بمعنی کهنه. ( ناظم الاطباء ). منه : ملحفة خلیق.
فرهنگ فارسی ( صفت ) خوش خلق خوشخوی . توضیح باین معنی در کتب معبر لغت عربی نیامده .مصغر خلق بمعنی کهنه