معنی خدشه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

خدشه. [ خ َ ش َ ] ( ع اِ ) خراش. ( از آنندراج ) ( غیاث اللغات ) ( ازناظم الاطباء ) : و این چشم زخمی بود بر چهره اقبال و خدشه ای بر صفحات احوال او. ( جهانگشای جوینی ) و رخسار آمال را بعد از خدشات یأس و نومیدی آب باروی کار آمد. ( جهانگشای جوینی ). || مجازاً شک و شبهه و گمان. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ترس. خوف. هول. بیم. اندیشه. وهم. ( ناظم الاطباء ). || عیب. ( یادداشت بخط مؤلف ). || سوسه. ( یادداشت بخط مؤلف ). حقه ؛ فریب. آنچه از صحت بر کنار باشد. یقال : بقلبه خدشه ؛ بقلبه شی من الاذی. ( یادداشت بخط مولف ).
- خدشه بردار ؛ سوسه بردار. چیزی که در آن تصور خلاف و برکناری از صحت رود.