( ناآشنا ) ناآشنا. [ ش ْ / ش ِ ] ( ص مرکب ) غیر معروف. ناشناس. ( ناظم الاطباء ). بیگانه. غریب. نامعلوم. مردی ناآشنا. ناشناس. شُطسی ؛ ناآشنا، زیرک ، سرکش. ( منتهی الارب ): تَذَمﱡر؛ دیگرگون و ناآشنا گردیدن. ( از منتهی الارب ) : چنین داد [ گشتاسب ]پاسخ [ بچوپان ] که ای نامدار یکی کوه تازم دلیر و سوار مرا گر بداری به کار آیمت به رنج و به بد نیز یار آیمت بدو گفت نستار [ چوپان قیصر ] از این در بگرد تو ایدر غریبی و بی نام مرد بیابان و دریا و اسبان یله به ناآشنا چون سپارم گله.فردوسی.|| بی اطلاع. بی خبر. ( ناظم الاطباء ). که عارف به کاری نیست. که آشنائی و مهارت ندارد. || ناموافق. ناسازگار.
فرهنگ عمید
( ناآشنا ) ناشناس، بیگانه.
فرهنگ فارسی
( نا آشنا ) ( صفت ) ۱ - ناشناخته غریب : بیابان و دریا واسپان یله بنا آشنا چون سپارم گله ? ( شا. ) ۲ - بی اطلاع بی خبر. ۳ - ناموافق ناسازگار مقابل آشنا.
