( سوقة ) سوقة. [ ق َ ] ( ع اِ ) رعیت. || مردم فرومایه. واحد و جمع و مذکر و مؤنث در وی یکسان است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). عوام الناس. ( مفاتیح ): محفل های سوقة و اوساط مردمان و موضعها می گشت. ( کلیله و دمنه ).
همومها لاتنقضی ساعة
عن ملک فیها و عن سوقة.( سندبادنامه ).|| مردم بازاری. ( زمخشری ).
(قَ یا قِ ) [ ع. سوقة ] (اِ. ) ۱ - رعیت. ۲ - مردم فرومایه.
مردم فرومایه، مردم بازاری، رعیت.
۱ - رعیت. ۲ - مردم فرومایه سفله.
رعیت عوام الناس
سوقه (مانه و سملقان). سوقه روستایی در دهستان جیرانسو بخش مرکزی شهرستان مانه و سملقان استان خراسان شمالی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۷۰ نفر ( ۲۷خانوار ) بوده است.
[ویکی الکتاب] معنی سُوقِهِ: ساقه هایش(کلمه سوق جمع ساق است )
ریشه کلمه:
سوق (۱۷ بار)ه (۳۵۷۶ بار)
سوقة
رعیت.
مردم فرومایه.
سوقه، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان رشت در استان گیلان ایران.
