معنی زیبندگی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

زیبندگی. [ ب َ دَ /دِ ] ( حامص ) برازندگی. سزاواری. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). شایستگی. سزاواری. برازندگی. ( فرهنگ فارسی معین ). شایستگی و لیاقت. ( ناظم الاطباء ) :
بزرگی و شاهی و فرخندگی
توانایی و فر و زیبندگی.دقیقی.انجم صفت دگرگرفته
زیبندگیی ز سر گرفته.نظامی.... یکی خوبرویی و زیبندگی.نظامی. || پیرایش و زینت و آرایش. ( ناظم الاطباء ).
- زیبندگی بخش ؛ بخشاینده زینت و آرایش. ( ناظم الاطباء ).