زرتشتی. [ زَ ت ُ ] ( ص نسبی ) زردشتی. منسوب به زرتشت. کسی که دارای دین زرتشت است. بهدین. ( فرهنگ فارسی معین ). گبر. زردشتی بهدین. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || آیین زرشت. دین زردشت. بهدینی. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ معین
(زَ تُ ) (ص نسب . ) = زردشتی : کسی که دارای دین زرتشت است .
فرهنگ عمید
= زردشتی
فرهنگ فارسی
آیین ( دین ) زردشتی . دینی که زردشت موجد آنست . درین آیین اهورمزدا خدای بزرگ است . هفت امشاسپند و گروه بسیار از ایزدان ( فرشتگان ) مجری اراده اویند . اهریمن روان خبیث است و کماریکان و گروهی از دیوان یار اهریمنند . سه رکن مهم دین زردشت منش نیک کردارنیک و گفتارنیک است . اعتقاد بجهان دیگر و صراط و میزان و داوری و بهشت و دوزخ درین آیین آشکار است . پیروزی از آن راستی است و انسان باید در راه این پیروزی بکوشد . ( صفت ) منسوب به زردشت ۱ - کسی که دارای دین زردشت است به دین زردشتی . ۲ - آیین زردشت دین زردشت بهدینی . منسوب به زرتشت کسی که دارای دین زرتشت است آیین زرتشت
