لغت نامه دهخدا گوم. ( اِ ) گیاهی است خوشبوی که به عربی آن را اذخر گویند. ( برهان قاطع ). گورگیا. ( ناظم الاطباء ). گیاه خشک که در زمین شیار کرده روید و بیخ او شبیه به بیخ نی است. ( شمس اللغات ). رجوع به کوم و نیز رجوع به اذخر شود.