کوی کوی

ویکی واژه

کئوکئو
(قدیم): نوعی تمرین بازی شاهانه دوران کودکی در دوران باستان، تعداد بازیکنان یکی با چند نفر. این بازی محکی بوده جهت جربزه کودکان و نوجوانان که در صورت پیروزی حتما در بزرگی هم می‌توانست تاج را بر سرش نگهدارد[۱].
↑ اغلب در گذشته هر کودک صاحب کلاهی بود، برای اینکه شهامت کودک مورد آزمایش قرار گیرد، کودکان دیگر با پیمان قبلی، کلاه کودک مورد نظر را از سرش می‌ربودند و کودک کلاه باخته اگر شهامت داشت فوری عکس‌العمل نشان داده برای برگرداندن کلاهش که بمنزله تاج بود دزد کلاهش را تعقیب می‌کرد و رباینده در صورت از دست دادن کلاه آنرا به دزد دیگر حواله می‌کرد، تاج باخته فوری مسیر را تغییر داده سراغ کلاهش می‌رفت و همینطور کلاه آنقدر پاسکاری می‌شد تا یا صاحب کلاه منصرف گردد یا اینکه همه را خسته کند و کلاهش را پس بگیرد، گرفتن کلاه بمنزله برگرداند تاج بود، لیاقت کودک هم سنجیده می‌شد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم