چس

لغت نامه دهخدا

چس. [ چ ُ ] ( اِ ) گوز بی صدا باشد. ( آنندراج ) ( غیاث ). بادی که از مقعد انسان یا حیوان بی صدا برآید. ( فرهنگ نظام ). باد بدبویی که بیصدا از سوراخ مقعد خارج شود. فسوه. تِس. رجوع بفسوه شود. || بادی که بیصدا از فضائی رها شود. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(چُ ) (اِ. ) بادی که از مقعد خارج می شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) بادی بد بو که بیصدا از مقعد ( انسان یا حیوان ) خارج شود.

ویکی واژه

بادی که از مقعد خارج می‌شود.