پیکرنگار

لغت نامه دهخدا

پیکرنگار. [ پ َ / پ ِ ک َ ن ِ ] ( نف مرکب ) نقاش. نگارنده پیکر. صورت ساز. مصوِّر :
چو دست و عنان تو ای شهریار
در ایوان ندیده ست پیکرنگار.فردوسی.نه پیکر، خالق پیکرنگاران
به حیرت زین شمار اخترشماران.نظامی.دو نقش دگر بست پیکرنگار
یکی بر یمین و یکی بر یسار.نظامی.

فرهنگ معین

(پِ کَ. نِ ) (ص فا. )نقاش ، صورت - ساز.

فرهنگ عمید

۱. نقاش.
۲. کسی که تصویر یا مجسمه بسازد، مجسمه ساز.

فرهنگ فارسی

نگارنده پیکر، نقاش، مجسمه ساز

ویکی واژه

نقاش، صورت - ساز.