پیمائی

لغت نامه دهخدا

پیمائی. [ پ َ / پ ِ ] ( حامص ) عمل پیماینده. اما کلمه همه جا بصورت ترکیب بکار رود چون : آسمان پیمائی ، بحر پیمائی ، بادپیمائی ، قدح پیمائی و جز آن. رجوع به پیما و رجوع به پیمودن و پیمائیدن شود.

فرهنگ فارسی

عمل پیماینده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال حافظ فال حافظ فال جذب فال جذب فال نخود فال نخود