وشن

لغت نامه دهخدا

وشن. [ وَ ] ( ع ص ) زمین بلند. || شتر آکنده گوشت و دفزک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
وشن. [ وَ ش َ ] ( ص ) آلوده. || ( اِ ) آلایش. آلودگی. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || احتلام. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(وَ شَ ) (اِ. ) آلودگی ، آلایش .

فرهنگ عمید

آلوده.

فرهنگ فارسی

(صفت ) آلوده
زمین بلند شتر آکنده

فرهنگ اسم ها

اسم: وشن (دختر) (کردی) (تلفظ: vashen) (فارسی: وَشن) (انگلیسی: vashen)
معنی: خوب است، خوب است ( نگارش کردی

دانشنامه عمومی

وشن ( به چکی: Všeň ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری چک است که در شهرستان سمیلی واقع شده است. وشن ۵۴۴ نفر جمعیت دارد و ۲۷۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.