دانشنامه عمومی
لغت نامهٔ دهخدا این تعریف را به دست داده است: «بازگفتن سخن دیگری. از قول کسی سخنی را نقل و روایت کردن. »
همچنین گفتاورد به معنای تصرف در کلمات یک جمله، ابیات یا قطعاتی از یک اثر ( ادبی ) است، به علاوه تصرف در یک مقام موسیقی یا طرحی هنرمندانه را گویند. به عبارتی دیگر، «بخش های قابل شناسایی از اثری معروف که در یک اثر نو تعبیه گردد و منشأ آن بازشناخته شود. » گفتاورد با اهداف متفاوتی مانند طنز، انتقاد، تأیید، تکریم یا تقدیس محتوا به کار گرفته می شود. منابع گفتاورد می تواند از آثار دیگران یا نظرات شخص متصرف ( نقل خویشتن ) باشد.
گفتاورد به دو گونه تقسیم می شود:
• گفتاورد مستقیم: استفاده از عین عبارت شفاهی یا کتبی شخصی دیگر. گفتاورد مستقیم همیشه با علامت گفتاورد ( گیومه ) انجام می شود و گفتاورد مستقیم بدون استفاده از علامت گفتاورد را از مصادیق سرقت ادبی و سرقت علمی محسوب کرده اند.
• گفتاورد غیر مستقیم: نقل دیدگاه یک شخص دیگر، با استفاده از عبارت هایی غیر از عبارت های او یا با استفاده از خلاصه سازی
