نشاندار

لغت نامه دهخدا

نشان دار. [ ن ِ ] ( نف مرکب ) که علامتی دارد. || علم. سرشناس. که به علامتی نزد همگان معروف است. || مشخص. نمایان. هویدا.
- دروغ نشان دار.

فرهنگ عمید

دارای نشان، دارای علامت.

فرهنگ فارسی

(صفت ) ۱ - دارای علامت دارنده نشانه .