معنی نتاج | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

نتاج. [ ن ِ ] ( ع اِ ) زه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نسل. نژاد. ( ناظم الاطباء ). زاده. زاد. || بچه بهیمه. ( فرهنگ نظام ). || هنگام زاییدن. ( ناظم الاطباء ). || ( مص )زاییدن. زه آوردن ناقه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زاییدن غنم. ( از معجم متن اللغة ). زاییدن بهایم. ( فرهنگ نظام ). زادن اشتر. ( دهار ) ( از تاج المصادر بیهقی ).بچه کردن از شتر و گوسفند و آنچه بدان ماند. ( زوزنی ). بچه آوردن. زادن. زائیدن. ( از اقرب الموارد ). || حمل. ( از اقرب الموارد ). حمل شتر و گوسپندو جز آن ، یا حمل جمیع دواب. ( از معجم متن اللغة ).