ناسک. [ س ِ ] ( ع ص ) عبادت کننده. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( غیاث اللغات ). شخص عابد زاهد. ( فرهنگ نظام ). عابد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( المنجد ). عابد.متزهد. ( اقرب الموارد ). متعبد. ( معجم متن اللغة ) . پرهیزکار. ( دهار ). ج ، نُسّاک. || در راه خدا قربانی کننده. ( آنندراج )( انجمن آرا ) ( منتخب اللغات ) ( کشف اللغات ) ( غیاث اللغات ). || عشب ناسک ؛ شدیدالخضرة. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ) ( المنجد ). گیاه سخت سرسبز. ناسک. [ س ِ ]( اِخ ) نام یکی از صاحب شریعتان کفره هند است و اعتقاد اتباع او آن است که آدمیان همچو گیاه می رویند و خشک می شوند و از هم می ریزند و بحشر و نشر قائل نیستند، نه روحانی و نه جسمانی. ( برهان قاطع ) . یکی از صاحب شریعتان هند بوده و مذهب طبیعیه داشته. ( آنندراج ). نام بانی مذهب هندوان. ( ناظم الاطباء ). || جماعتی را گویند از اهل مغرب که در دین راسخ نیستند. ( برهان قاطع ). نام کسانی که در دین راسخ نیستند. ( ناظم الاطباء ) : به مغرب گروهی است صحراخرام مناسک رها کرده ناسک به نام.نظامی.
فرهنگ معین
(س ) [ ع . ] (اِفا. ) پرهیزکار، پارسا. ج . نساک .
فرهنگ عمید
عابد، زاهد، پارسا.
فرهنگ فارسی
عابد، زاهد، پارسا، نساک جمع ( صفت ) عبادت کننده عابدزاهد .
