مستغلات. [ م ُ ت َ غ َل ْ لا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مستغل. آنچه از محصول زمین و از قبیل آن بدست آید. ( اقرب الموارد ). برای اطلاع بر کیفیت مستغلات از نظر مالیاتی رجوع به تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 2 ص 94 شود. || هر ملک غله خیز. ( ناظم الاطباء )[ : گورخانه یوسف ( ع ) را ] اوقاف بسیار باشد از دیه ها و مستغلات در بیت المقدس. ( سفرنامه ناصرخسرو ص 60 ). دانم که عشر و خمس این غلات و نزل و ربع این مستغلات به دواوین سلاطین نمیدهی. ( سندبادنامه ص 166 ). و ضامن مستغلات را که دخل میرسد و به مشروط وفا نکرده است در استیفای مضمون سخت نگیرد. ( مجالس سعدی ص 23 ). شغل مشارالیه [ وزیر سرکار ] نسق املاک و زراعات و آبادی باغات و مستغلات و طواحین و قنوات است. ( تذکرةالملوک چ دبیرسیاقی ص 44 و 46 و 50 ). از برای مستغلات سرکار خاصه شریفه ضابط و مستأجر بهم رسانید. ( تذکرةالملوک ص 45 ). - مستغلات دیوانی ؛ مستغلات متعلق به بیت المال و مملکت. درمقابل مستغلات خاصه : شغل مشارالیه [ ضابطه نویس ] آن است که محصولات و مستغلات دیوانی تمام ممالک محروسه و وجوه راهداری... ( تذکرةالملوک ص 41 ). || انبار غله. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ معین
(مُ تَ غِ لّ ) [ ع . ] (اِ. ) ج . مستغل .
فرهنگ عمید
= مستغل
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع مستغله ( مستغل ) : ازغایت فناوبی تکلفی که داشت بجزوی که از مستغلاتش حاصل میشد گوش. قناعت را گرفته . توضیح در تداول فارسی غالبا بصیغ. اسم فاعل تلفظ شود. آنچه از محصول زمین و از قبیل آن بدست آید
