لغت نامه دهخدا
ماهی تابه. [ ب َ / ب ِ ] ( اِ مرکب ) ظرفی مسین یا جز آن با دسته که ماهی و جز آن را در آن سرخ کنند. ماهی سرخ کن.ماهی تاوه. ماهی توه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
ماهی تابه. [ ب َ / ب ِ ] ( اِ مرکب ) ظرفی مسین یا جز آن با دسته که ماهی و جز آن را در آن سرخ کنند. ماهی سرخ کن.ماهی تاوه. ماهی توه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
(بِ ) (اِمر. ) ظرف فلزی پهن که در آن ماهی یا چیز دیگر سرخ می کنند، ماهی تاوه .
ظرف فلزی پهن، لبه دار و کم عمق که در آن ماهی یا چیز دیگر سرخ می کنند.
( اسم ) ۱- تابه ای که در آن ماهی سرخ کنند . ۲- مطلق تابه .
ماهی تابه یکی از وسایل آشپزخانه است که برای گرم کردن یا سرخ کردن انواع غذا به کار می رود. به ماهی تابه ماهی تاوه یا ماهی توه نیز گفته می شد.
ظرف فلزی پهن که در آن ماهی یا چیز دیگر سرخ میکنند، ماهی تاوه.