لغت نامه دهخدا
حضرت او تا بود اعیان ملت را مآل
مجلس او تا بود ارکان دولت را مآب
ملت پیغمبری هرگز نیابد انقطاع
دولت شاهنشهی هرگز نبیند انقلاب.امیرمعزی. || نتیجه و انجام و عاقبت و سرانجام و سرگذشت. ( ناظم الاطباء ). به معنی انجام کار مستعمل است. ( غیاث ) ( آنندراج ). نتیجه. ( اقرب الموارد ). عاقبت امر. پایان کار. فرجام. مقابل حال. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
چون سوی دانا به آمال مآل
گر نباشد شاید از من خند خند.ناصرخسرو.به دقایق حیله گرد آن می گشتند که مجموعی سازند مشتمل بر مناظم حال و مآل. ( کلیله و دمنه ). اما تو اشارت مشفقان و قول ناصحان سبک داری و آنچه به مصلحت مآل و حال تو پیوندد بر آن ثبات نکنی. ( کلیله و دمنه ). و فایده حذق و کیاست آن است که عواقب کارها دیده آید و در مصالح حال و مآل غفلت برزیده نشود. ( کلیله و دمنه چ مینوی ص 378 ). ذکر بهاءالدوله و مآل کار او. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 387 ).
شاه دید آن اسب رابا چشم حال
وان عماد الملک با چشم مآل.مولوی.ره میخانه بنما تا بپرسم
مآل خویش را از پیش بینی.حافظ.- احوال خیرمآل ؛ چگونگی و وقایعی که عاقبت و سرانجام آنها به خوبی و خوشی باشد و کیفیات خوش بختانه. ( ناظم الاطباء ).
- افعال شقامآل ؛ کارهایی که نکبت و خواری آورند. ( ناظم الاطباء ).
- بالمآل ؛ سرانجام. عاقبةالامر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- بی مآل ؛ بی نتیجه و بیهوده. ( ناظم الاطباء ).
- خیرالمآل ؛ خوبی سرانجام. خوشی عاقبت :
شکر یزدان را که روزی کرد از این خدمت مرا
لذت خیرالمآل و راحت حسن المآب.امیرمعزی.- ظفرمآل ؛ که به پیروزی پایان یابد. که سرانجام آن با پیروزی توأم باشد : رایت ظفرمآل قرین دولت و اقبال به صوب ماوراءالنهر شتابد. ( حبیب السیر چ قدیم تهران ج 2 ص 179 ).
