معنی غمازی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

غمازی. [ غ َم ْ ما ] ( حامص ) وشایت. ( مقدمة الادب زمخشری ). غماز بودن. سخن چینی. غمز. نمیمة. رجوع به غَمّاز شود :
چو مشک عشق توغماز من شد ای دل و جان
بدیع نبود از مشک و عشق غمازی.سوزنی.کسی چه عیب کند مشک را بغمازی ؟ظهیر فاریابی.از قمر اندوخته شب بازیی
وز سحر آموخته غمازیی.نظامی.نی مرااو تهمت دزدی نهد
نی مهارم را به غمازی دهد.مولوی ( مثنوی ).