عطوفت

لغت نامه دهخدا

عطوفت. [ ع ُ ف َ ] ( از ع ، اِمص )عُطوف. محبت و دوستی و مهربانی و توجه. ( ناظم الاطباء ). شفقت. رحم. نیکخواهی. مهر. رحمت. بستگی. تعلق.
- عطوفت پدری ؛ مهربانی پدر به فرزند. ( ناظم الاطباء ).
عطوفة. [ ع َ ف َ ] ( ع ص ) مؤنث عَطوف. زن مهربان. ( غیاث اللغات ). رجوع به عَطوف شود.

فرهنگ معین

(عُ فَ ) (اِمص . ) مأخوذ از عربی . مهربانی ، محبت .

فرهنگ عمید

محبت، مهربانی، دوستی.

فرهنگ فارسی

ماخوذازع وف، محبت، مهربانی ودوستی
( اسم ) محبت دوستی مهربانی . توضیح بدین معنی در اصل عربی عطوف بدون تائ است مانند جلوس .

فرهنگ اسم ها

اسم: عطوفت (دختر) (عربی) (تلفظ: otufat) (فارسی: عطوفت) (انگلیسی: otufat)
معنی: مهربانیِ بسیار

ویکی واژه

مأخوذ از عربی. مهربانی، محبت.