عشیرة

فرهنگ معین

(عَ رِ ) [ ع . عَشیرَة ] (اِ. ) قبیله ، خویشان و نزدیکان .

فرهنگ عمید

قبیله، طایفه، خویشان و کسان نزدیک شخص.

فرهنگ فارسی

قبیله، طایفه، خویشان وکسان نزدیک شخص
ناحیه ایست از ینبع بین مکه و مدینه و یکی از غزوات پیغمبر ( ص ) در آنجا بوده است

دانشنامه عمومی

عشیرة. عشیرة ( به عربی: عشیرة ) یک منطقهٔ مسکونی در عربستان سعودی است که در استان مدینه واقع شده است.

دانشنامه آزاد فارسی

هشتمین مرتبه از مراتب دهگانۀ انساب عرب، به معنی برادران و قبیله و تبار و نزدیکان از جانب پدر. از فخذ کوچک تر و از فصیله بزرگ تر است. در نسب شناسی پیامبر اسلام (ص) قُصَیَ را عشیره به حساب می آورند که از قریش (فخذ) کوچک تر و از عبدمناف (فصیله) بزرگ تر است.

ویکی واژه

گاهی برخی واژه‌های عربی بهتر از واژه‌های فارسی کهنه بودن واژه را نشان می‌دهند و این حاکی از سیطره زبان معیار باستان در جهان باستان است.
عشیرة ممکن است در زبان معیار باستان به سه بخش عش - یِر - عت قابل تجزیه باشد؛ که مفهوم کلی از آن به معنی کندن زمین یا چاله انداختن در زمین، خصوصیتی که هنگام احداث چادر، از ایشان مشاهده شده است.