صندوقخانه

لغت نامه دهخدا

صندوقخانه. [ ص َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) اطاق کوچک در پشت اطاق است و صندوق ولباس در آن نهند. پستو برای نهادن صندوق و اسباب.

فرهنگ عمید

= پستو

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - محل صندوقهای پول در بار ( قاجاریه ) . ۲ - جایی که در آن کالاهای نفیس خانه و لباسهای فاخر نهند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم