شورو

لغت نامه دهخدا

شورو. [ ش ِوْ رُ ] ( فرانسوی ، اِ ) پوست بزغاله. چرم بزغاله. ( فرهنگ فارسی معین ). در تداول چرم براق.

فرهنگ معین

(ش رُ ) (اِ. ) پوست بزغاله ، چرم بزغاله .

فرهنگ عمید

نوعی چرم که برای ساخت رویۀ کفش کاربرد دارد.

فرهنگ فارسی

بزغاله، پوست بزغاله
(اسم ) پوست بزغاله چرم بزغاله .

دانشنامه عمومی

شورو (سربیشه). شورو یک روستا در ایران است که در دهستان نهارجان شهرستان سربیشه واقع شده است. شورو ۲۹ نفر جمعیت دارد.
شورو (موسیقی). شورو ( به پرتغالی: Chôro ) یکی از سبک های محبوب موسیقی برزیلی است.
واژهٔ شورو به معنی «ناله» است و این سبک را سنتاً شورینیو ( chorinho ) «نالهٔ کوچک» نیز می نامند.
خاستگاه این سبک ریو دوژانیروی سدهٔ ۱۹ است.
شورو در اصل با سه ساز فلوت، گیتار و کاواکینیو ( گیتارچهٔ چهارسیمه ) نواخته می شد. در سبک شورو معمولاً سازهای ماندولین، کلارینت و ساکسوفون هم استفاده می شود.
• ژانرهای موسیقی
• شورو
• موسیقی برزیل
• موسیقی در برزیل
• مقاله های بدون منبع
• همه مقاله های بدون منبع
• مقاله های دارای واژگان به زبان پرتغالی
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد موسیقی