شهیر. [ ش َ ] ( ع ص ) بزرگ نام آور. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نامی بلندآوازه. ( از اقرب الموارد ). || جای معروف و مذکور. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( غیاث ). || مشهور. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). - شهر شهیر؛ شهر معروف و مشهور. ( ناظم الاطباء ). - شاعر شهیر؛ سخت مشهور. نامی. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ معین
(شَ ) [ ع . ] (ص . ) معروف ، نامدار، نامور.
فرهنگ عمید
معروف و مشهور میان مردم، نامدار، نامور، نامی.
فرهنگ فارسی
معروف ومشهورمیان مردم، نامدار، نامور ( صفت ) معروف مشهور نامدار نامور .
