سوگ

لغت نامه دهخدا

سوگ. ( اِ ) مصیبت. غم. ماتم. اندوه. ( برهان ) ( جهانگیری ). ماتم. ( غیاث ). غم و ماتم بخلاف سور. ( آنندراج ) :
زمانی برق پرخنده زمانی رعد پرناله
چنان مادر ابر سوگ عروس سیزده ساله.رودکی.بخون پدر من جگرخسته ام
کمر برمیان سوگ را بسته ام.فردوسی.بسوگ سیاوش همی جوشد آب
کند چرخ نفرین بر افراسیاب.فردوسی.بسا جنگ جویا که نزد توآمد
سیه کرد در سوگ او جامه مادر.فرخی.در این سوگ بودند و غم یکسره
که گرشاسب زد نعره ای از دره.اسدی.گردون ز مشک و زعفران سازد حنوطاختران
بر سوگ آن دامن تران دَرَّد گریبان صبح را.خاقانی.ز شیرین یاد بی اندازه میکرد
بدو سوگ برادر تازه میکرد.نظامی.دل پرخون در این هیئت بمانده ست
فلک پشت دوتا در سوگ بنشست.عطار.ور ز رنج تن بود از درد سوک
ریسمان بگسست و هم بشکست دوک.مولوی.رجوع به سوک شود.

فرهنگ معین

(اِ. ) نک سوک .

فرهنگ عمید

۱. مصیبت، ماتم، عزا.
۲. غم، اندوه: سوی زال رفتند با سوگ و درد / رخان پر ز خون و سران پر ز گرد (فردوسی: ۱/۳۱۷ ).

فرهنگ فارسی

ماتم، مصیبت، غم، عزا، اندوه
( اسم ) ۱ - مصیبت ماتم عزا . ۲ - غم اندوه حزن .
مصیبت و غم و ماتم و اندوه ماتم

فرهنگستان زبان و ادب

{grief} [روان شناسی] درد و غمی که فرد پس از فقدان چیزی، به ویژه مرگ فرد عزیزی، حس می کند

دانشنامه عمومی

سوگ پاسخ و عکس العملی به از دست دادن فرد یا چیزی که متعلق به یک شخص یا گروه خاص است خطاب می شود.
عوارض سوگ ممکن است به از دست دادن تمرکز یا مشکلات جسمی باشد که ابعاد عاطفی، رفتاری، فلسفی یا اجتماعی دارد. سوگ یکی از عوامل ایجاد غم نیز می باشد.
گریه از بخش های طبیعی سوگ است که نتیجه تحریک عواطف است و اگر بیش از اندازه باشد موجب مشکلات جسمی و روحی می شود.
سوگواری در کشورهای مختلف بر اساس آداب و سنت های مردمان آن ها متفاوت است.
سوگ از سوختن می آید. سوگوار /sōgˈvār/: سخت اندوهگین، عزادار، ماتم زده، مویَه گر. صفت سوگ ( اندوه بسیار ) + وار ( پسوند، گونهٔ دیگری از بار؛ نگ. ـ وار ) . سوگ از ریشهٔ suč ”سوز“ اوستایی است، فریدون جنیدی درباره واژه سوگوار می نویسد «بار بر سوز و درد، کسی که بر توده ای از آتش نشسته باشد».
سوگ (فیلم ۲۰۱۰). «سوگ» ( انگلیسی: Bereavement ( film ) ) فیلمی در ژانر ترسناک و اسلشر است که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد.
• مایکل بین
• الکساندرا داداریو
• جان سوج
• اسپنسر لیست
• نولان جرارد فانک
• پیتون لیست