زمزم
فرهنگ عمید
۲. زمزمه.
نوعی پارچه.
فرهنگ فارسی
آب بسیار، آب فراوان، نام چاهی درمسجدالحرام، دعای زرتشتیان هنگام شستن بدن یاغذاخوردن
( اسم ) ۱ - ترنم باهستگی. ۲ - دعائی که زردشتیان آهسته و زیر لب خوانند هنگام خوردن طعام و غیره ) زمزمه.
چاهی است نزدیک خانه کعبه شرفها الله
فرهنگ اسم ها
معنی: نام چشمه ای در نزدیکی کعبه، «آهسته آهسته»، ( اَعلام ) ) چاه آبی در مکه، در جنوب شرقی کعبه، که زائران آب آن را متبرک می دانند، ) نام کتابی از مصنفات زرتشت، ( در ادیان ) دعایی که پیروان زرتشت هنگام عبادت یا غذا خوردن آهسته زیر لب می خوانند، چاهی است در مکه و معنی آن ' آهسته آهسته ' است
دانشنامه آزاد فارسی
زَمْزَم
چاهی مقدس در مکه، به عمق ۴۲ متر، روبه روی حجرالاسود، در جنوب شرقی بنای کعبه. در روایات اسلامی آمده است که جبرئیل آن را پدید آورد تا هاجر و فرزندش، اسماعیل، از تشنگی هلاک نشوند و از همین رو به آن هزیمۀ جبرئیل گویند. آب آن نه کم می شود و نه متعفن می گردد. حاجیان آب آن را برای تیمن و تبرک و شفای بیماران با خود می برند. در عهد جاهلیت، در درگیری های قومی، قبیلۀ جرهم چاه را پر کردند، اما بعدها عبدالمطلب دوباره آن را احیا کرد. اکنون این چاه در مکه است و آب آن از طریق شبکۀ لوله کشی به مصرف آشامیدن اهالی آن جا می رسد.
دانشنامه اسلامی
زَمْزَم چاهی معروف کنار کعبه است.
کاربرد زمزم در فقه
از آن در باب طهارت و حج سخن گفتهاند.
احکام زمزم در فقه
← احکام زمزم در طهارت و حج
...
[ویکی شیعه] زمزم، چاهی مشهور واقع در مسجدالحرام در فاصله ۲۱ متری شرقِ کعبه است. این چاه، بنابر روایات، در آغاز، چشمه ای بوده که به لطف خداوند برای حضرت اسماعیل جاری شده است. پیامبر اکرم (ص) آب آن را برترین آب های زمین و شفابخش خوانده است.
این چاه در آغاز، منبع تأمین آب مکه بود و پس از آن چاه های دیگری در مکه و اطراف آن ایجاد شد. این آب همواره نزد مردم مکه قِداسَت و اهمیت فراوانی داشته است. آنان مردگان خود را با آب زمزم غسل می دادند و خود مقید به استفاده و نوشیدن از آن بودند. در حال حاضر آب آن توسط پمپ از طریق لوله کشی به زائرین می رسد و بسیاری از آن ها این آب را به عنوان سوغات با خود می برند.
عبدالمطلب نام این چشمه را زمزم گذاشته است.
[ویکی نور] زمزم نوشته محمدتقی رهبر، مشتمل بر پنج مقاله درباره پیشینه چشمه زمزم در مکه است که پیش از آن در فصلنامه «میقات حج» و اکنون در قالب کتاب منتشر شده است.
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و پنج بخش است که مطالب هر بخش در ضمن چند عنوان مطرح شده است. نویسنده در نگارش کتاب از منابع روایی و تاریخی قدیم و جدید استفاده کرده است.
پیوند زمزم و کوثر، عنوان اولین فصل از کتاب است. پیوندی است میان زمزم و کوثر که یکی در زمین و جوار کعبه جای دارد و دیگری در بهشت برین قرار گرفته است... باری، اگر زمزم با درخشش زیبایی که در کتاب حج دارد، نام ابراهیم و اسماعیل و مادر موحدی چون هاجر را تداعی می کند و یادآور پایداری آن منادیان توحید در اعماق تاریک تاریخ است، کوثر تذکار نام محمد(ص) و علی(ع) و شجره طیبه نبوی و علوی است که در آن سرزمین پاک روییده....
برای چاه زمزم، به جز نام مشهور آن، نام های دیگری در کتب لغت و حدیث و سیره آورده اند که در اینجا مشهورترین آنها را می آوریم: ابن منظور در «لسان العرب» گوید: زمزم را یازده نام است که عبارتند از: «زمزم»، «مکتومه»، «مضنونه»، «شباعَه»، «سُقیا»، «الرَّواء»، «رکضة جبرئیل»، «هزمة جبرئیل»، «شفاء سقم»، «طعام طعم» و «حفیرة عبدالمطلب».
روایات متواتر و تأیید مورخان، تاریخچه چشمه زمزم را به دوران حضرت ابراهیم و اسماعیل(ع) می رسانند. بااین حال، نویسنده به شعری از خویلد بن اسد بن عبدالعزی که پیشینه زمزم را به عهد آدم(ع) رسانده اشاره کرده و آن را تنها منبع این دیدگاه می داند.
[ویکی حج] زمزم، نام مشهورترین چاه آب مسجدالحرام است که در فاصله حدود 21 متری شرقِ حجرالاسود واقع شده و در آغاز، چشمه ای بوده که به اعجاز الهی برای حضرت اسماعیل(ع) و هاجر جاری شد و می توان سرآغاز تاریخ شهر مکه و تجدید بناى خانه کعبه را، جوشش زمزم دانست.
سال های متمادی، آب مورد نیاز مردم مکه، از همین چاه تامین می شد، تا اینکه، نشانه های زمزم از بین رفت و رفته رفته این چاه ناپدید شد. پس از مدتی طولانی، سقایت و آب رسانی خانه خدا به دست پدربزرگ پیامبر(ص)، عبدالمطلب رسید و او در خواب هاتفی را دید که مکان چاه زمزم را به وی نشان می داد، او نیز چاه را حفاری کرد و بار دیگر آب آن جوشید.
آب زمزم، همواره نزد مردم مکه قِداسَت و اهمیت فراوانى داشته است. پیامبر(ص) بیشتر از آب زمزم مى نوشیدند و آن را بهترین آب روى زمین دانسته اند. چاه زمزم در دوره های مختلف تاریخی، تعمیر و توسعه یافته و اکنون دهانه چاه ١/5 متر عرض، عمق آن 30 متر و فاصله اش تا کعبه ٢١ متر است. برای استفاده بیشتر زائران بیت اللّٰه، در اطراف صحن مسجدالحرام به وسیله لوله کشی، آب زمزم را به شیرها هدایت کرده اند، تا زائران از آن ها بنوشند.