اشکر

لغت نامه دهخدا

اشکر. [ اَ ک َ ] ( ع ن تف ) سپاسدارتر. حق شناس تر.
- امثال :
اشکر من بروقة. رجوع به بروقة شود.
اشکر من کلب .
اشکر. [ ] ( معرب ، اِ ) قسمی پارچه. رجوع به اشکری شود.
اشکر. [ اَ ک ُ ] ( اِخ ) قریه ای است در سوی شرقی مصر. ( از معجم البلدان ) ( مراصد الاطلاع ).

فرهنگ معین

(اَ کَ ) [ ع . ] (ص تف . ) سپاس دارتر، حق شناس تر.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مقامی است در موسیقی قدیم .
قریه ایست در سوی شرقی مصر

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَشْکُرَ: که شکر کنم
ریشه کلمه:
شکر (۷۵ بار)

ویکی واژه

سپاس دارتر، حق شناس