( آنکو ) آنکو. ( ضمیر + حرف ربط + ضمیر ) مخفف آنکه او. آن کس که او : یکی آنکه گفتی شمار سپاه فزونتر بد از تابش هور و ماه ستوران و پیلان چو تخم گیا شد اندر دم پرّه آسیا بر آنکو چنین بود برگشت روز نمانی تو هم شاد و گیتی فروز.فردوسی.
فرهنگ فارسی
( آنکو ) ( اسم ) مخفف ( آنکه او ) آنکس که او
دانشنامه عمومی
آنکو (خوراکی). آن یا آنکو ( به ژاپنی: 餡、あん an ) به یک نوع پوره تهیه شده از لوبیا در آشپزی ژاپنی گفته می شود. این خمیر از پختن یک نوع لوبیا به نام آزوکی به همراه شکر تهیه می شود. در زمان های قدیم به طور سنتی لوبیا به نمک پخته می شد اما امروزه شکر جایگزین نمک شده است. به سبب منع خوردن گوشت در دین بودایی لوبیا جایگزین مناسبی برای گوشت بوده است و به همین دلیل مذهبی مصرف این نوع خمیر لوبیا در بین مردم چین و ژاپن گسترش پیدا کرده است. معمولاً این نوع خمیر لوبیا در داخل پوسته ای از مواد نشاسته ای نهاده می شود. معمولاً رنگ این خمیر به رنگ قهوه ای است اما ممکن است از لوبیای سفید نیز برای تهیهٔ آن استفاده کرد که در اینصورت رنگ خمیر متمایل به سفید است. • انواع مانجو؛ در داخل این شیرینی سنتی و معروف ژاپنی آنکو قرار دارد. • انواع موچی مانند اوهاگی و اوفوکورو، ساکورا موچی • انواعی نان مانند آنپان • دورایاکی • کین تسوبا • هاروماکی • کاکی کوری • تای یاکی آنکو (کنیا). آنکو روستایی در استان نیانزا، کشور کنیا می باشد.
ویکی واژه
(شاعرانه): آن کس که او. در الست آنکو چنین خوابی ندید/ اندر این دنیا نشد بنده وْ مرید. «مولوی»