استاش

لغت نامه دهخدا

استاش. [ اُ ] ( اِخ ) ( سن... ) وی سربازی در سپاه طرایانوس ( تراژان ) بود و در زمان ادریانوس بشهادت رسید. ذکران او 20 سپتامبر است.

فرهنگ فارسی

وی سربازی در سپاه طرایانوس بود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم