ابرناک

لغت نامه دهخدا

ابرناک. [ اَ ] ( ص مرکب ) بااَبر: آسمانی ، هوائی ، روزی ، شبی ابرناک.
- ابرناک شدن هوا ؛ تَغیّم. تغییم. غیمومت. غیمومه. اغمام. اِغامه. تَرَبﱡد. تدجیج. تخیل.

فرهنگ معین

( اَ ) (ص مر. )دارای ابر، پوشیده از ابر.

فرهنگ عمید

ویژگی آسمان هنگامی که پوشیده از ابر است، ابرآلوده، دارای ابر.

فرهنگ فارسی

ابر آلوده، دارای ابر، آسمان پوشیده ازابر
( صفت ) ابری دارای ابر پوشیده از ابر .

فرهنگستان زبان و ادب

{cloudy} [علوم جَوّ] ویژگی وضع هوایی که ابرناکی آن 70 درصد یا بیشتر باشد متـ . ابری

ویکی واژه

===آوایش===اَ
دارای ابر، پوشیده از ابر.
با ابر