سنبک. [ سُم ْ ب ُ ] ( اِ ) کشتی کوچک که در رکاب جهاز باشد. ( آنندراج ). کشتی کوچک. ( ناظم الاطباء ): از دل خویش سنبکی دارم نذر دریا تبرکی دارم.محمدسعید اشرف ( از آنندراج ).|| ( ع اِ ) نوعی از دویدن. || پیش سم ستور. ج، سنابک. || کناره حلیه شمشیر. || اول باران. || پیش و متقدم از هر چیزی. || آهن سر خود. || زمین درشت کم خیر. || رشته بند برقع. || عهد. روزگار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
فرهنگ معین
(سُ بُ ) [ ع. ] (اِ. ) ۱ - کنار سم ستور. ۲ - اول هر چیز. ۳ - زمین صعب و کم فایده، ج. سنابک.
فرهنگ عمید
۱. کنار سم ستور. ۲. اول چیزی. ۳. زمین سخت و کم فایده. کشتی کوچک.
فرهنگ فارسی
کشتی کوچک، سنبوق جمع ( اسم ) کشتی کوچک.
ویکی واژه
کنار سم ستور. اول هر چیز. زمین صعب و کم فایده؛ سنابک.
