تجعید
تجعید. [ ت َ ] ( ع مص ) بُشک کردن موی. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( مجمل اللغه ) ( دهار ). ترجیل. ( مجمل اللغه ). مرغول کردن موی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). جعد کردن موی. ( آنندراج ): بفاحم زیَّنَه التجعید. ( اقرب الموارد ).
(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) پیچ دار کردن ، جعد دادن .
پیچ وتاب دادن موی، پیچیده ساختن موی سر.
( مصدر ) پیچدار کردن ( زلف ) جعد دادن مرغول کردن بشک کردن .
پیچ دار کردن، جعد دادن.
