بنگله

لغت نامه دهخدا

بنگله. [ ب َ گ َ ل َ ] ( ص نسبی ) منسوب به بنگاله. ( فرهنگ فارسی معین ) ( ناظم الاطباء ) :
ای نیزه تو گوی و دل دشمن انگله
خصم تو روبهی است حسام تو بنگله.قطران.|| زبان مردم بنگاله. بنگالی. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اِ ) خانه ٔنیین. || خانه ییلاقی. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ).
بنگله. [ ب ُ ب ِ گ َ / گ ُ ل َ ] ( اِ ) نامی است که در نیک شهر و ایرانشهر به پنج انگشت دهند. ( یادداشت بخط مؤلف ). || گله شتر که به صحرا بچرا رها کرده باشند. ( یادداشت بخط مؤلف ).
بنگله. [ ب ُ گ ُ ل َ ] تخم دان گلها. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ معین

(بَ گَ لِ یا لَ ) (اِ. ) ۱ - خانة نئین . ۲ - خانة ییلاقی .

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - خان. نئین . ۲ - خان. ییلاقی. توضیح در خوزستان مستعمل است .
منسوب به بنگاله ٠ زبان مردم بنگاله بنگالی ٠ یا خانه نیین ٠ یا خانه ییلاقی

ویکی واژه

خانة نئین.
خانة ییلاقی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اوراکل فال اوراکل فال ورق فال ورق فال مکعب فال مکعب فال تک نیت فال تک نیت