بریجن. [ ب َ ج َ ] ( اِ ) تنوری که در آن کماج و نان سنگک پزند و به عربی فُرن گویند. ( از برهان ) ( آنندراج ). و رجوع به برزن و بریزن شود. || تابه ای که از گل سازند و بر زبر آن نان پزند. ( از آنندراج ). بَریزَن. برزن.
فرهنگ معین
(بِ جَ ) (اِ. ) = بریزن . برزن : تابة گلین یا سفالین که روی آن نان پزند، اجاق ، تنور.
فرهنگ عمید
۱. تنور. ۲. اجاق. ۳. فر. ۴. تابۀ گلی یا سفالی که روی آن نان می پزند.
ویکی واژه
بریزن. برزن: تابة گلین یا سفالین که روی آن نان پزند؛ اجاق، تنور.
