کلمه پرديس در زبان فارسی به معنای باغ وسیع و زیبا، بهشت، باغ دل‌انگیز و محل سرسبز و خوش‌آب‌وهوا است. این واژه ریشه‌ای کهن دارد و در متون ادبی و عرفانی فارسی، از آن به عنوان نمادی از جایگاهی سرشار از زیبایی، طراوت و صفا یاد شده است. پرديس به معنای باغی است که مملو از گل‌ها، درختان و چشمه‌های روان است و فضایی آرامش‌بخش و روح‌نواز را تداعی می‌کند. در فرهنگ ایرانی، پرديس به عنوان تصویری از بهشت زمینی و مکانی ایده‌آل برای زندگی و آرامش ذهنی و جسمی به کار می‌رود و در متون عرفانی، نماد کمال و سعادت روحی نیز محسوب می‌شود.
همچنین پرديس به عنوان یک اسم دخترانه در فرهنگ فارسی زبان بسیار محبوب است و به دختری اشاره دارد که مانند یک باغ زیبا و دل‌نشین، سرشار از زیبایی، صفا و طراوت است. این نام برای دختران انتخاب می‌شود تا ویژگی‌هایی مانند لطافت، زیبایی ظاهری و درونی، آرامش‌بخشی و پاکی را به آن‌ها نسبت دهد. دخترانی که به این نام خوانده می‌شوند، معمولاً با صفات مثبت و دلنشینی همچون مهربانی، آرامش، و جذابیت شناخته می‌شوند که این ویژگی‌ها به شکل نمادین از معنی اسم برگرفته شده است.