خپنه (تلفظ: khepana) در گویش سبزواری به معنای یواشکی یا پنهانی است. این واژه به حالتی اشاره دارد که فردی کاری را به آرامی و بدون جلب توجه انجام می‌دهد.
واژه خپنه به نوعی از رفتار اشاره دارد که در آن فرد به طور مخفیانه و با احتیاط عمل می‌کند.
این واژه با کلمات دیگری مانند پنهانی و دزدکی مرتبط است که همگی به مفاهیم مشابهی اشاره دارند.
مثال‌های کاربرد در کتاب کلیدر نوشته محمود دولت‌آبادی:
آرام و خپنه به سوی چادر زن‌ها رفت، یعنی به آرامی و به دور از چشم دیگران به سمت چادر زنان رفت.
به خیالت در این قلعه می‌شود خشک و خِپّنَه کاری کرد؟ که به نوعی از کارهای پنهانی یا یواشکی در یک مکان خاص اشاره دارد.