متنبج به معنای استخوانی است که دچار ورم شده و شکل آن بلندتر از حالت طبیعی است. این اصطلاح در منابع مختلفی مانند آنندراج و اقرب الموارد آمده است. به عبارت دیگر، متنبج به استخوانی اطلاق میشود که در اثر آماس، بزرگ و متورم شده است. در متنهای پزشکی و علمی، به این نوع استخوانها توجه ویژهای میشود زیرا میتواند نشاندهنده مشکلاتی در بدن باشد. از این رو، شناخت و بررسی این ویژگیها در تشخیص بیماریها و درمان آنها اهمیت دارد. برای درک بهتر، میتوان گفت که این نوع استخوانها ممکن است نشانهای از التهاب یا عفونت باشند که باید با دقت مورد بررسی قرار گیرند.
متنبج
لغت نامه دهخدا
متنبج. [ م ُ ت َ ن َب ْ ب ِ ] ( ع ص ) استخوان آماسناک. ( آنندراج )( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). استخوان آماسیده و بلند شده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تنبج شود.