لغت نامه دهخدا
مطالی. [ م َ ] ( ع اِ ) ( از «طل ی » ) جایها که وحشیان بچه خود را در وی بچرانند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ج ِ مَطلا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مطالی. [ م َ ] ( ع اِ ) ( از «طل ی » ) جایها که وحشیان بچه خود را در وی بچرانند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ج ِ مَطلا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).