لغت نامه دهخدا
قریحی. [ ق َ ] ( اِخ ) خالدبن ربیعةبن قطن بن قریح. از نامداران تیره قریحی است. وی به دست منصور به قتل رسید. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
قریحی
قریحی. [ ق َ ] ( اِخ ) خالدبن ربیعةبن قطن بن قریح. از نامداران تیره قریحی است. وی به دست منصور به قتل رسید. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
