طریقت های صوفیه

طریقت‌های صوفیه، که به عنوان سلسله‌های تصوف نیز شناخته می‌شوند، مسیرهای روحانی و سلوک معنوی در عرفان اسلامی به شمار می‌آیند. هر یک از این طریقت‌ها دارای روش‌ها، آداب و شیوه‌های خاصی برای تربیت سالک از سلسله اهل حق تا قرن ششم، در کتب ملل و نحل و آثار صوفیان، نامی از آن‌ها به چشم نمی‌خورد. گفته می‌شود که این موضوع به دلیل تلاش پیروانشان برای حفظ اسرار بوده است. آداب و عقاید این سلسله نیز شباهت زیادی به غالیان دارد.و دستیابی به حقیقت الهی هستند. این طریقت‌ها معمولاً از طریق سلسله‌ای از مشایخ (شیوخ) به پیامبر اسلام (ص) یا ائمه شیعه (ع) نسبت داده می‌شوند. سلسله اهل حق بر این باورند که حضرت علی علیه‌السلام اسرار خود را به حسن بصری منتقل کرده و این اسرار سپس به معروف کرخی رسید. برخی آغاز سلسله اهل حق را به قرن دوم نسبت می‌دهند، اما در قرن هشتم، فردی به نام سلطان اسحاق (سلطان صحاک / سحاک) در منطقه‌ای کردنشین میان ایران و عراق به احیای این سلسله پرداخت. همچنین، برخی او را به عنوان مؤسس این سلسله معرفی می‌کنند.