دعای روز بیست و یکم ماه رمضان

[ویکی فقه] دعای روز بیست و یکم ماه رمضان، متضمن معارفی همچون طلب جلب خوشنودی خداوند و عدم تسلط شیطان بر انسان و در آخر طلب بهشت است.
اَللّهُمَّ اجْعَلْ لی فیهِ اِلی مَرْضاتِکَ دَلیلاً وَلا تَجْعَلْ لِلشَّیْطانِ فیهِ عَلَیَّ سَبیلاً وَاجْعَلِ الْجَنَّةَ لی مَنْزِلاً وَمَقیلاً یا قاضِیَ حَواَّئِجِ الطّالِبینَ.خدایا برایم در این ماه دلیلی به موجبات خوشنودی خود مقرر فرما و راهی برای تسلط شیطان بر من باقی مگذار و بهشت را منزل و آسایشگاهم قرار ده، ای برآرنده حاجات جویندگان. 
راه وصال به خدا
خداوندی که چه گونه بودن و تلاش برای الهی شدن انسان را از و خواسته، «راه» وصال و «راهنما» را هم مشخص کرده است.در دعای توسل ۱۴ حجت خدا را قسم می دهیم و از آنان استمداد می جوییم. ائمه هدی چراغ راه بشریت اند و دلیل و راهنمای همه. در دعای امروز از خدای خویش می خواهیم راهنمایی برای کسب رضایت در پیش راهمان قرار دهد. خداوندی که چگونه بودن و تلاش برای الهی شدن انسان را ازو خواسته، «راه» وصال و «راهنما» را هم مشخص کرده است.حدیثی داریم که می فرماید: شما همچون مریض هستید و خداوند طبیب شما است.
رضایت خداوند در گرو رضایت بندگان
رضایت خداوند در گرو رضایت بندگان است!در این دعا از خداوند می خواهیم که؛ خدایا کاری کن که از من توفیقات و کارهایی سر زند که تو از من راضی باشی. حدیث داریم اگر می خواهید بدانید که خدا از شما راضی است یا نه اول ببینید در دلتان از خداوند راضی هستید یا خیر؟!اگر به یه کسی چیزی داده و به من نداده بدانیم و یقین داشته باشیم که به صلاحمان است که چنین می کند. همان طور که دکتر صلاح هرکس را می داند و به او می دهد، خداوند هم صلاح ما را می داند که می دهد یا نمی دهد.اگر شما از خدا کاملاً راضی بودید بداند که خدا هم از شما راضی است. متاسفانه اکثر ما آدما از خدا ناراضی هستیم و در زندگی چون و چرا برای خداوند می آوریم. چرا خدا به من نداد به او نداد! چرا چرا چرا...حدیث داریم اگر می خواهید بدانید که خدا از شما راضی است یا نه اول ببینید در دلتان از خداوند راضی هستید یا خیر؟!حدیثی داریم که می فرماید: شما همچون مریض هستید و خداوند طبیب شما است. دکتر چیکار می کند؟! برای هرکسی نسخه ی خاص حال و اوضاع بیمارش را می دهد و مریض حق اعتراض ندارد چرا که می داند دکتر بهتر و بیشتر از او به اوضاع آگاه است و می داند که چه باید بکند. ما هم باید پیش خداوند همین جور باشیم؛ اگر به یه کسی چیزی داده و به من نداده بدانیم و یقین داشته باشیم که به صلاحمان است که چنین می کند. همان طور که دکتر صلاح هرکس را می داند و به او می دهد، خداوند هم صلاح ما را می داند که می دهد یا نمی دهد.