حلبطه

لغت نامه دهخدا

( حلبطة ) حلبطة. [ ح ُ ل َ ب ِ طَ ] ( ع اِ ) صد شتر و زاید از آن هر قدر که باشند.
- ضأن حلبطة؛ صد میش و دو صد میش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). از شتر صد عدد و از میش صد یا دویست عدد. ( از متن اللغة ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کس ننه
کس ننه
مأوا
مأوا
حلما
حلما
علت
علت