تازانده به معنای دوانیده یا دوانده است. این واژه از مصدر «تاختن» گرفته شده و بیانگر حرکت سریع و پرشتاب است که به وسیله فرد یا عامل دیگری انجام می‌شود. تازانده معمولاً در توصیف کسی یا چیزی به کار می‌رود که به سرعت و با شدت حرکت داده شده باشد.
این کلمه در متون ادبی و تاریخی برای اشاره به حرکت سریع سواره‌نظام، اسب یا هر موجود دیگری که با سرعت و قدرت در حال حرکت باشد، استفاده می‌شود. تازانده می‌تواند به معنای کنترل و هدایت این حرکت نیز باشد و بیشتر بار معنایی فرمان دادن به حرکت سریع را دارد.
واژه تازانده علاوه بر معنای ساده حرکت، تصویری از سرعت، هیجان و گاه خشونت را به ذهن متبادر می‌کند. این کلمه اغلب در توصیف صحنه‌های پرشور یا پرتحرک به کار می‌رود و نشان‌دهنده تسلط و قدرت فرد یا عامل دواننده بر چیزی است که به حرکت درآورده است.