اسماعیل حقی بروسوی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِسْماعیل حَقّی بُروسَوی، یا اسکداری، اسکوداری ۱۰۶۳- ۱۱۳۷ق /۱۶۵۳- ۱۷۲۵م، مفسر، شاعر و از مشایخ فرقه جَلوتیه بود.
کنیه او ابوالفدا، نام پدرش مصطفی و جدش بایرام قاووش پسر شاه خدابنده بود.پدر اسماعیل در استانبول می زیست و یک سال پیش از تولد وی به سبب آتش گرفتن خانه و از هم پاشیدگی زندگی، به قصبه آیدوس نزدیک ادرنه مهاجرت کرد و اسماعیل در آن جا تولد یافت.پدرش او را نزد عثمان فضلی آت پازارلی، شیخ سلسله جلوتیه برد و چنانکه اسماعیل خود می گوید بعدها شیخ گه گاه به وی می گفت که تو مرید ما بوده ای.
نسب شناسی
اسماعیل از سادات علوی بود و نسبت وی با ۱ واسطه به حضرت علی (ع ) می رسید.
تحصیلات
وی در ۰ یا سالگی به توصیه استاد برای تحصیل علوم ظاهری و حضور در مجلس درس عبدالباقی افندی از آیدوس به ادرنه رفت و در آن جا به تحصیل زبان و ادبیات عرب، منطق، فقه، حدیث، کلام و تفسیر پرداخت.سپس در ۰ سالگی به دعوت عثمان فضلی به استانبول رفت. در آن جا علاوه بر اینکه در مجالس وعظ عثمان فضلی و دیگر عرفای مشهور حضور می یافت، در تحصیل علوم ظاهری نیز همچنان کوشا بود، چنانکه تجوید، خطاطی و زبان فارسی را نیز در استانبول آموخت و به ویژه در کتاب های عرفانی فارسی همچون آثار عطار، مولوی، حافظ و جامی تعمق کرد و در همین دوران به ترجمه و تفسیر برخی از آیات قرآن کریم و احادیث نبوی پرداخت.
رویدادهای تاریخی
...