لغت نامه دهخدا ارعواء. [ اِ ع ِ ] ( ع مص ) بازایستادن. ( زوزنی ). بازایستادن از بدی و نادانی. ( منتهی الأرب ). کشیده شدن از جهل. || پشیمان شدن بر ترک چیزی. ( منتهی الأرب ).