عرش عقلی

لغت نامه دهخدا

عرش عقلی. [ ع َ ش ِ ع َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) مراد عقل اول است. ( فرهنگ علوم عقلی از مصنفات ).

جمله سازی با عرش عقلی

طبعی نه که با دوست در نیامیزم من عقلی نه که از عشق بپرهیزم من
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انبیا فال انبیا استخاره کن استخاره کن فال عشق فال عشق فال تک نیت فال تک نیت