شیب راهۀ سکو

وَ الْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوی‌ (۵۳) و آن نگونسارانرا در آن زمین نگونسار در شیب او کند.

عهد شباب و شیب برآمد بدین نمط پنجاه سال رفت و مرا این نهج مسیر

شب شباب تلف شد به خواب خوش جامی کسی تلافی آن چون به صبح شیب کند

در راه فکندهای مرا در تک و تاز گه شیب نهی پیش من و گاه فراز

چه گویم شرح چون دور و دراز است در این سرها بسی شیب و فراز است